Zondagnamiddag 2 november verzamelden een 35-tal deelnemers aan de kapel van Het Geheul in Merksplas. Ze stonden klaar in de herfstzon voor een boeiende wandeling in natuurgebied Zwart Goor. Gidsen Stef Krols, Jurgen Hens en Koen Vannuffelen namen deze groep mee op een ontdekkingstocht van 4 km gedurende 2,5 u. .
De eerste stop was op de heide waar de ontstaansgeschiedenis van dit gebied uit de doeken werd gedaan. Op nog geen tien jaar tijd is dit stuk natuur omgetoverd tot een mooi heidegebied waar menige unieke soorten hun thuis hebben gevonden. Bij het verlaten van de heide was er een toelichting rond paddenstoelengroepen. Wat is nu eigenlijk een opruimer, een parasiet of een samenlever. (saprofiet, parasitaire of symbiont paddenstoel). Hoe werkt dat nu een zwamvlok of mycelium en is de paddenstoel een op zichzelf levend iets of is dit een vrucht van de magische zwamvlok die heel het jaar verborgen leeft in de natuur. De russula- en amanietsoorten zorgen voor de nodige visuele ondersteuning om bovenstaande allemaal uit te leggen.
Daarna wandelde de groep naar het centrum om Het Klavier om daar een historische uitleg te krijgen over de dreven, de verschillende bewoners van het centrum van de grootgrondbezitters tot de gemeenschap die er nu woont.
Langs de grote vijver waar we ook nog wat boleetsoorten zijn tegengekomen en bewonderd hebben (eekhoortjensbrood, roodsteelfluweelboleet) zijn we dan richting het beukenbos gegaan om de leefwereld van de grote bonte specht beter te leren kennen en een proevertje te krijgen. Onderweg was de vliegenzwam te bewonderen en kon je de geur van de groene anijstrechterzwam echt wel waarnemen.
Langs de betonsierelementen die ondertussen de tand des tijds hebben leren kennen zijn we richting de grote grazers gegaan. Daar gaven de gidsen uitlegover het nut van de Gallowayrunderen op het natuurgebied Zwart Goor. Deze mooie unieke oerrundersoort zorgt in samenwerking met boer Michael voor de beheersgraaswerken op de weide en heide. Maar voordat we aan de begrazers kwamen, hebben we nog even stilgestaan bij de gaspeldoorn, een mooie prikkende plant die in de winter zijn bloemen laat zien. Zoals de gids het mooi zei: een neef van de gekende brem, maar met iets meer prikkels. Een specifieke soort voor de droge arme zandgrond. Vervolgens hebben we de herfstwandeling verder gezet langs parasitaire/saprofietsoorten, beter gekend als de tonderzwamsoorten.
Het zonnetje was terug aanwezig, maar de lucht begon toch wel weer wat donkerder te kleuren, wat op zich een mooi herfsttafereel op leverde, maar misschien toch waarschuwde om door te wandelen richting de auto.
Voor we aan de auto kwamen, hebben we nog even tijd gemaakt om te duiden dat al deze natuurgebieden veel werk vragen van enthousiaste vrijwilligers die het beheer doen, maar ook van vrijwilligers van bv de fotowerkgroep die op geregelde tijdstippen foto’s nemen om de evolutie van de verschillende natuurgebieden op te volgen. Kortom, een oproep om mee deel uit te maken van de super fijne vrijwilligers van Natuurpunt Markvallei.
De foto’s bij dit verslag zijn van zowel de gidsen, als de deelnemers. Bedankt dat jullie zo enthousiast meegewandeld hebben. Wij hebben er zeker van genoten.
Gidsen Stef, Jurgen en Koen